Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

Ξενιτεμένος στα Καράβια - Αληθινή Ιστορία...





Έτος 1956. Ο Γάμος τους ήταν αρχικά από συνοικέσιο… Ανεξάρτητα αν στη συνέχεια έγινε μια αγάπη μεγάλη. Τα χρόνια, τότε δύσκολα, φτωχά. Η ζωή τους προδιαγεγραμμένη.


Αμέσως μετά τον γάμο εκείνος έπρεπε να φύγει.. Β’ Μηχανικός ήταν ο τίτλος του. Από εδώ και πέρα για πολλά χρόνια που θα ακολουθούσαν, εκείνος θα έλειπε για μήνες από την συζυγική στέγη. Τα καράβια τότε είχαν χρήματα. Ο κόσμος θυσίαζε τη ζωή του αλλά έστελνε πίσω στην Ελλάδα ένα σημαντικό ποσό, το οποίο βοηθούσε δύο και τρεις οικογένειες όχι μόνο να ζήσουν αλλά και να χτίσουν τη ζωή των ίδιων και των παιδιών τους.

Εκείνη έμεινε πίσω. Σε ένα φτωχό προσφυγικό σπίτι στην Κοκκινιά που έμελλε να γίνει τριώροφο. Επάνω στο χρόνο γέννησε την πρώτη τους κόρη. Εκείνος γνώρισε το μωρό όταν ήταν 40 ημερών. Το βαφτίσανε και έφυγε ξανά στις 10 μέρες. Μετά από σχεδόν 4 χρόνια ήρθε στη ζωή και η δεύτερη κόρη. Η χαρά του ήταν μεγάλη, ήταν ο μεγαλύτερος γιος από 12 παιδιά, τα περισσότερα αγόρια και είχε επωμισθεί όλο το βάρος της ανατροφής τους. Δεν θα άντεχε άλλα αγόρια… Τα κορίτσια του ήρθαν σαν ανακούφιση, ανεξάρτητα αν για πολλά χρόνια τον φώναζαν «Θείο»… Δεν ήξεραν τι πάει να πει πατέρας. Δεν είχαν ποτέ τον πατέρα τους, όμως εκείνος ήταν ο φύλακας άγγελος τους! Από εκεί, απ την ξενιτιά μόνο για την οικογένεια του ενδιαφερόταν. Μόνο για αυτούς δούλευε και καρτερούσε την στιγμή που θα επέστρεφε σπίτι.

Μηνιαίως αντάλλασσαν αλληλογραφία. Ότι γινόταν στο σπίτι έπρεπε να το γνωρίζει ο μαστρο-Θανάσης αλλά και εκείνος την ενημέρωνε όσο μπορούσε για τα τεκταινόμενα επάνω στο πλοίο αλλά και για τις χώρες που γνώριζε. Οι λέξεις δεν μπορούσαν να αντικαταστήσουν την αίσθηση και την αγάπη που ξεχείλιζε όταν βρισκόντουσαν μαζί, όμως ήταν παρήγορες και τους κρατούσαν συντροφιά. Η συγκίνηση ήταν διάχυτη και κάθε φορά που λάμβανε ο ένας γράμμα από τον άλλο αισθανόντουσαν σαν τα πουλιά που τα ελευθέρωσες απ το κλουβί τους!

Εκείνη του είχε πει: «Από τα 30 μίλια από το λιμάνι του Πειραιά και μετά κάνε ότι θες»… (ήταν άντρας και εκείνη γνώρισε πολύ καλά πως δεν μπορούσε να έχει απαιτήσεις για τόσους μήνες) «… από τα 30 μίλια και εδώ, είσαι δικός μου!» . Ήθελε πολύ τόλμη για να το πει μια γυναίκα αυτό….

Η Φωφώ, όπως την αποκαλούσε εκείνος, στάθηκε αντάξια στον άντρα της που δούλεψε σκληρά και με θυσίες για την οικογένεια του. Εκείνος έστελνε χρήματα και εκείνη έχτιζε με τα ίδια της τα χέρια το σπίτι τους. Όταν γύρισε εκείνος για τα καλά, δεν πίστευε στα μάτια του για τον θησαυρό που παντρεύτηκε! Όχι μόνο δεν σπατάλησε τα χρήματα που έβγαλε εκείνος με κόπο και ιδρώτα αλλά μάλιστα φρόντισε για το μέλλον των ίδιων και των παιδιών τους.

Εκείνος έκοβε και εκείνη έραβε!

Η δουλειά του Θανάση και το νοικοκυριό της Φωφώς έγιναν παράδειγμα στις γενιές που ακολούθησαν.





Αυτή ήταν η συμμετοχή μου, ανάμεσα σε άλλες 31 παρακαλώ (!) στο 2ο παιχνίδι της Φλώρας Παίζοντας με τις Λέξεις (του 2ου κύκλου) από το όμορφο blog της http://texnistories.blogspot.gr/.
Οι λέξεις με τις οποίες πήραμε μέρος και έπρεπε να τις χρησιμοποιήσουμε σε κάποιο κείμενο, ήταν: ζωή, καράβι, λέξη, τόλμη και κλουβί.

Ήταν η πρώτη φορά που πήρα μέρος και απόλαυσα αυτή την εμπειρία. Η συμμετοχή μου δεν διακρίθηκε, όμως έλαβε 3 πόντους και ευχαριστώ πολύ αυτούς μου τους έδωσαν και πήρα, έτσι το βραβείο συμμετοχής!
Το θέμα εξάλλου, δεν ήταν να διακριθώ, ήταν να συμμετάσχω και μάλιστα με μια αληθινή ιστορία που έβγαινε μέσα από την ψυχή μου και τα μάτια μου πλημμύριζαν δάκρυα όταν την έγραφα...
Οι ήρωες είναι ο παππούς και η γιαγιά μου και έτσι ακριβώς έχει η ιστορία τους με πολύ λίγα λόγια...

Συγχαρητήρια στους νικητές που είχαν μακράν, δυνατά κείμενα αλλά και σε όλους τους συμμετέχοντες, ενώ ευχαριστώ και πάλι την Φλώρα για την ευκαιρία να συμμετάσχω στο παιχνίδι της και εύχομαι να με εμπνεύσουν αναλόγως και οι καινούριες λέξεις των επόμενων παιχνιδιών.


Καλό μας τριήμερο!!!
Κ.


Βραβείο Συμμετοχής!






20 σχόλια:

  1. Καταπληκτικό που με αυτές τις λέξεις, παρουσίασες την ιστορία των παππούδων σου!! :) Όμορφη η ιστορία τους! :) Να είναι πάντα καλά!
    Φιλιά Κατερίνα μου και καλό τριήμερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ Παλομάκι!
      Τον παππούλη μου τον έχω χάσει αρκετά χρόνια τώρα και η γιαγούλα μου δεν είναι καθόλου καλά άλλα έζησαν πολύ όμορφα χρόνια και ζήσαμε και εμείς πολύ όμορφα μαζί τους :-)
      Καλό τριήμερο και σε σένα. Πολλά φιλιά!!!

      Διαγραφή
  2. Ήταν πάρα πολύ όμορφη ιστορία...μπράβο Κατερίνα μου..
    Θα χαρώ πολύ να διαβάσω κι άλλες δικές σου...φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αχ, απέχω από το παιχνιδάκι της Φλώρας μας εδώ και καιρό επειδή δεν έχω πρόσβαση στο ίντερνετ.
    Βρήκα όμως την ιστορία σου πολύ συγκινητική και χαίρομαι που τη μοιράστηκες μαζί μας. :)
    Φιλί γλυκό από Μελβούρνη και καλό τριήμερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Αγριμιώ μου! Χαίρομαι που σου άρεσε!
      Πολλά φιλιά στη μακρινή Μελβούρνη! Να περνάς καλά και να προσέχεις!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  4. Προερχόμενη από ναυτικό νησί, κατανόησα την ιστορία σου μέχρι την τελευταία λέξη σου...
    Αξίζουν πολλά σ' εκείνον και σ' εκείνη... Γνώριμη ιστορία αγωνιστών της στεριάς και της θάλασσας.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο δίκιο έχεις Φλώρα μου...
      Να είσαι πάντα καλά!
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  5. Mπραβο σου Κατερινα , ομορφη ιστορια και οταν ειναι και αληθινη σε αγγιζει πιο πολυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κατερινάκι μου συγχαρητήρια!! Ήταν πολύ ιδιαίτερη και τώρα που μας αποκάλυψες ότι ήταν αληθινή και οικογενειακή γίνεται ακόμα πιο πολύ! Να συνεχίσεις να γράφεις.. δεν έχουν σημασία οι βαθμοί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Κατερινάκι μου, δεν έχουν καμία σημασία οι βαθμοί!
      Σε ευχαριστώ πολύ. Πολλά φιλάκια!

      Διαγραφή
  7. Θα συμφωνήσω με την Κατερίνα από πάνω! Τώρα που αποκάλυψες πως ήταν μια οικογενειακή ιστορία, αποκτά άλλη βαρύτητα και αξία!
    Μπράβο! Εύχομαι να συνεχίσεις!
    Φιλάκια πολλά!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Αγγελάκι! :-)
      Η αξία των προσωπικών ιστοριών είναι μεγάλη για όλους μας!
      Ευχαριστώ για την στήριξη!
      Φιλάκια!!!

      Διαγραφή
  8. Κατερινάκι μου και μόνο ότι η ιστορία ήταν αληθινή τι να πω; Μπράβο και πάλι μπράβο κορίτσι μου!
    Συγκινήθηκα κι εγώ μαζί σου!
    Φιλιά πολλά και να συνεχίσεις τις προσπάθειες, ναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο σε ευχαριστώ Αριστούλι μου...!
      Θα συνεχίζω κάθε φορά που θα εμπνέομαι!
      Πολλά πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  9. καλημερα! καλη εβδομαδα! συγχαρηρηρια για τη συμμετοχη σου! φιλακιαα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλή εβδομάδα και σε εσένα! Σε ευχαριστώ που περνάς :-)
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Να σου πω κάτι? Μοιάζεις απίστευτα πολύ με τη γιαγιά σου!! Η ιστορία είναι υπέροχη και πολύ γλυκιά! Η γιαγιά σου είχε κότσια. :) Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά βρε Ευάκι μου! Κότσια, δε λες τίποτα...!
      Σε ευχαριστώ πολύ πολύ! Φιλάκια!

      Διαγραφή

Θα χαρώ να διαβάσω τη δική σας Άποψη!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Αναγνώστες